Δελφοί - Φωκίδα

Οι Δελφοί ήταν αρχαία ελληνική πόλη στην οποία λειτούργησε το σημαντικότερο μαντείο του αρχαιοελληνικού κόσμου. Η πόλη αναφέρεται από τους ομηρικούς χρόνους με την ονομασία Πυθώ. Στην αρχή των ιστορικών χρόνων ήταν μία από τις πόλεις της αρχαίας Φωκίδας, αλλά σταδιακά ο ρόλος της πόλης ενισχύθηκε και εξελίχθηκε σε πανελλήνιο κέντρο και ιερή πόλη των αρχαίων Ελλήνων. Αποτέλεσε επίσης κέντρο της Δελφικής Αμφικτυονίας.

Οι Δελφοί διατήρησαν τη σημαντική τους θέση μέχρι τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ., οπότε δόθηκε οριστικό τέλος στη λειτουργία του μαντείου με διάταγμα του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄. Τους επόμενους αιώνες η πόλη παρήκμασε και εγκαταλείφθηκε οριστικά την περίοδο των σλαβικών επιδρομών. Η τοποθεσία των Δελφών ήταν ιερό μέρος και μαντείο με μεγάλο κύρος στην αρχαιότητα.

Οι Δελφοί θεωρούνταν ο «ομφαλός του κόσμου»: Αναφέρεται στα αρχαία κείμενα ότι όταν ο Δίας άφησε δύο αετούς από τις δύο άκρες της Γης, αυτοί συναντήθηκαν στους Δελφούς. Περίφημοι είναι οι απόκρημνοι βράχοι του Παρνασσού πάνω από τους Δελφούς, που ονομάζονται Φαιδριάδες πέτρες.

Σύμφωνα με τον Μανώλη Ανδρόνικο πρωτομάντισσα στο Μαντείο των Δελφών θεωρείται η Γη, την οποία διαδέχθηκε η κόρη της Θέμις και στη συνέχεια η Τιτανίδα Φοίβη. Όταν ο Απόλλωνας σκότωσε τη δράκαινα, δημιούργησε στους Δελφούς το ναό του. Σύμφωνα με τον Διόδωρο οι Δελφοί δεν κατοικήθηκαν ποτέ, λόγω των αερίων που έβγαιναν απο τη γη και προκαλούσαν περίεργη συμπεριφορά των ζώων. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, που υπήρξε ιερέας στο μαντείο των Δελφών, η Πυθία σε κατάσταση έκστασης έδινε τους χρησμούς της έμμετρα.

Φωτογραφίες / Δελφοί